امنیّتی که ثمره ی خوف است!

تاریخ ارسال:چ, 02/19/1397 - 05:52
خوف ممدوح
آیت الله قرهی

خوف ممدوح، امنیّت برای شما ایجاد می کند، یک امنیّت باطنی و آرامش در درون شما ایجاد می کند.

لذا خیلی جالب است که پروردگار عالم در سوره ی نور، آیه 55 می فرماید: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَني‏ لا يُشْرِكُونَ بي‏ شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُون‏». آن هایی که در مقام رضای حضرت حقّ قرار گرفتند، بعد از این خوفی که دارند، در امنیّت قرار می گیرند.
لذا پروردگار عالم، خصوصیّت خوف ممدوح را در این جا می فرمایند و آن این که امنیّت ایجاد می کند. شما وقتی از دشمن، خوف دارد، امنیّت اجیاد نمی کند، بلکه برعکس، امور را به دست دشمن می سپاری. امّا خوف ممدوح، امنیّت برای شما ایجاد می کند، یک امنیّت باطنی و آرامش در درون شما ایجاد می کند. معمولاً کسی که از دشمن می ترسد، تمام است. معلوم می شود این خوف یک چیزی دارد، آن چیست؟ این خوف از جدایی است. لذا بعد از این خوف، خدا یک امنیّت و آرامش به او می دهد.
وجود مقدّس حضرت ثامن الحجج، آقا علیّ بن موسی الرّضا نکته ای را بیان فرمایند که بسیار زیباست. می فرمایند: این که قرآن فرمود: «یؤتی الحکمة من یشاء و من یؤت الحکمة فقد اوتی خیرا کثیرا»، یکی از مطالبی که پروردگار عالم بیان فرموده، همین است که خداوند حکمتی را در باب خوف بیان می کند که به او عنایت می شود، چه عنایتی؟ «رأس الحکمة مخافة الله» رأس حکمت، ترس جدایی از خداست. این حکمتی که خداوند می فرماید به هر کس بخواهم می دهم، رأسش، خوف از خداست. خداوند در بحث ارسال رسل، می فرماید: «و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمة»، در نهایت به بحث حکمت اشاره می کند. مقام حکمت بعد از علم به کتاب است. حکمت را بیان کردند: کنه حقایق علم الله.
لذا خداوند وقتی می خواهد در مورد لقمان حکیم صحبت کند، می فرماید: «و لقد آتینا لقمان الحکمة»، یا بیان می فرمایند: «و قتل داوود الجالوت و آتاه الملک و الحکمة». حال، حضرت هم در این روایت می فرمایند: رأس این حکمت، مخافة الله است.
پس این نوع از خوف، خوف ممدوح و حَسَن است که اگر انسان این خوف را داشته باشد، آرام می شود، اعمالش، الهی می شود، حتّی نسبت به بدی ها سپری می یابد. فرمودند: وقتی می خواهند به کسی حکمت بدهند، او را ابتلا و امتحان می کنند که ابراهیم خلیلش هم مبتلا شد «اذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات»  به پنج چیز: یکی از آن ابتلائات، این است که حرف های او را تحریف می کنند. لذا او در مقام امنیّت از خدا قرار می گیرد.

 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • نشانی صفحه‌ها وب و پست الکترونیک بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
لطفا پاسخ سوال را بنویسید.

مطالب مرتبط